Ban Dung District

Ban Dung (Thai: บ้านดุง, pronounced [bâːn dūŋ]) is a district (amphoe) in northeastern Udon Thani Province, Isan, Thailand.

Ban Dung

บ้านดุง
District
Shrine in Sri Sut Tho
Motto(s): 
'เจ้าปู่ศรีสุทโธรวมศรัทธา ตำนานแดนนาคาคำชะโนด รุ่งโรจน์อุตสาหกรรมเกลือ ถิ่นเชื้อคนดีคุณธรรม สืบสานหัตถกรรมศูนย์ศิลปาชีพ วิทยุข้ามทวีป I.B.B.
District location in Udon Thani Province
Coordinates: 17°42′4″N 103°15′35″E
CountryThailand
ProvinceUdon Thani
Tambon13
Muban159
District established1959
Government
 • District head officerPaitoon Chitsuttipon (นายไพฑูรย์ จิตต์สุทธิผล )
Area
 • Total923.768 km2 (356.669 sq mi)
Population
 (2013)
 • Total124,812
 • Density133.2/km2 (345/sq mi)
Time zoneUTC+7 (ICT)
Postal code41190
Geocode4111

Geography

Neighboring districts are (from the south clockwise) Thung Fon, Phibun Rak, Phen, and Sang Khom of Udon Thani Province, Phon Phisai and Fao Rai of Nong Khai Province, and Ban Muang, Charoen Sin, and Sawang Daen Din of Sakon Nakhon Province.

Nong Pla Tao

North of Ban Dung are marshlands and open water called Nong Pla Tao.

The major river is the Songkhram, which marks the boundary of the district to the east.

History

The minor district (king amphoe) Ban Dung was established on 16 May 1959, when three sub-districts were split off from Nong Han District.[1] It was upgraded to a full district on 16 July 1963.[2]

Administration

Central administration

Ban Dung is divided into 13 sub-districts (tambons), which are further divided into 159 administrative villages (mubans).[3]

No. Name Thai Villages Pop.[4]
01.Si Sutthoศรีสุทโธ1214,571
02.Ban Dungบ้านดุง1813,756
03.Dong Yenดงเย็น0806,720
04.Phon Sungโพนสูง1711,160
05.Om Koอ้อมกอ1008,568
06.Ban Chanบ้านจันทน์1814,277
07.Ban Chaiบ้านชัย0908,615
08.Na Maiนาไหม1310,232
09.Thon Na Lapถ่อนนาลับ0805,272
10.Wang Thongวังทอง0906,252
11.Ban Muangบ้านม่วง1408,584
12.Ban Tatบ้านตาด1006,987
13.Na Khamนาคำ1309,818

Local administration

There is one town (thesaban mueang) in the district:

  • Ban Dung (Thai: เทศบาลเมืองบ้านดุง) consisting of sub-district Si Suttho and parts of sub-district Ban Dung. The town is divided into 34 communities (chumchon).

There are 12 sub-district administrative organizations (SAO) in the district:

  • Ban Dung (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านดุง) consisting of parts of sub-district Ban Dung.
  • Dong Yen (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลดงเย็น) consisting of sub-district Dong Yen.
  • Phon Sung (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลโพนสูง) consisting of sub-district Phon Sung.
  • Om Ko (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลอ้อมกอ) consisting of sub-district Om Ko.
  • Ban Chan (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านจันทน์) consisting of sub-district Ban Chan.
  • Ban Chai (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านชัย) consisting of sub-district Ban Chai.
  • Na Mai (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลนาไหม) consisting of sub-district Na Mai.
  • Thon Na Lap (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลถ่อนนาลับ) consisting of sub-district Thon Na Lap.
  • Wang Thong (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลวังทอง) consisting of sub-district Wang Thong.
  • Ban Muang (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านม่วง) consisting of sub-district Ban Muang.
  • Ban Tat (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านตาด) consisting of sub-district Ban Tat.
  • Na Kham (Thai: องค์การบริหารส่วนตำบลนาคำ) consisting of sub-district Na Kham.

Economy

The district is the site of a Voice of America (VOA) relay station, built in 1994. The Voice of America will give the station to Thailand, but will be allowed to operate it under a 25-year renewable lease expiring in 2019. Each of the station's seven shortwave transmitters is capable of broadcasting 500 kilowatts of power, covering 40 percent of the earth's surface. One of the transmitters will be dedicated for use by Radio Thailand. It will have sufficient power to reach the Middle East and the West Coast of the United States, both areas with large expatriate Thai communities.[5]

The VOA installation has been suspected of being a CIA black site used to interrogate alleged terrorists.[6][7] That suspicion has been supplanted by a BBC report that the Udon Royal Air Force Base was the home of a CIA black site, known to insiders as "Cat's Eye", but better known as "Detention Site Green",[8] used to interrogate Abu Zubaydah, a 31-year-old Saudi-born Palestinian, believed to be one of Osama Bin Laden's top lieutenants. In December 2014 the United States Senate Select Committee on Intelligence (SSCI) published an executive summary of a secret 6,000 page report on CIA techniques. The report alleges that at least eight Thai senior officials knew of the secret site. The site was closed in December 2002.[9] Thailand has denied the existence of the site while the US government has neither confirmed or denied its existence.

Water Buffalo
Salt production
Kham Chanot
Pagoda at Ban Dong Sawan

Transport

The town is adjacent to the intersection of Highway 2022 and Highway 2096.

References
  1. ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ยกฐานะตำบลขึ้นเป็นกิ่งอำเภอ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 76 (53 ง): 1368–1369. 1959-05-19.
  2. พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอบ่อพลอย อำเภอไทรโยค อำเภอหนองเรือ อำเภอหนองสองห้อง อำเภอประทาย อำเภอห้วยแถลง อำเภอละหานทราย อำเภอกุยบุรี อำเภอตาพระยา อำเภอหนองไผ่ อำเภอนาเชือก อำเภอวัดเพลง อำเภอพนัสนิคม อำเภอภูกระดึง อำเภอปรางค์กู่ อำเภอท่าช้าง อำเภอบ้านด่านลานหอย อำเภอบ้านดง อำเภอสว่างอารมณ์ และอำเภอกุดชุม พ.ศ. ๒๕๐๖ (PDF). Royal Gazette (in Thai). 80 (72 ก): 362. 1963-07-16.
  3. "Bandung Administrative website". Archived from the original on 2015-11-01. Retrieved 2016-02-05.
  4. "Population statistics 2013" (in Thai). Department of Provincial Administration. Retrieved 2014-12-18.
  5. "New station in Thailand to boost VOA". UPI. 1994-06-02. Retrieved 27 April 2018.
  6. Crispin, Shawn W (2008-01-25). "US and Thailand: Allies in Torture". Asia Times. Archived from the original on 2014-11-10. Retrieved 2014-11-10.
  7. "Suspicion over Thai 'black ops' site". Sydney Morning Herald. 2005-11-05. Retrieved 27 April 2018.
  8. "Time to come clean on secret CIA prison" (Opinion). Bangkok Post. 27 May 2018. Retrieved 27 May 2018.
  9. "CIA director Gina Haspel's Thailand torture ties". BBC News. 2018-05-04. Retrieved 15 May 2018.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.